ಟೋಪಿದಾರಿಯೊಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದೆ ದೇವರೆಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ...?
ಮಸಿದಿಯ ಗೋರಿಯೆಡೆಗೆ ಕೈ ತೋರಿದರು...!
ವಿಭೂತಿ ಬಳಿದವರಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದೆ ದೇವರೆಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ..?
ಮಂದಿರದ ಗೋಪುರದೆಡೆಗೆ ಕರ ಮುಗಿದರು...!
ಬಿಳಿ ವಸ್ತ್ರದಾರಿಯೊಬ್ಬರ ಬಳಿ ಕೇಳಿದೆ ದೇವರೆಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ..?
ಚರ್ಚಿನ ಕಮಾನಿನತ್ತ ನೋಟವಿತ್ತರು..!

ಅರಿವಿರದೆ ನಡೆದೆ ಅದರೆಡೆಗೆ
ಹುಡುಕಿದೆ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಗೆ
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ದೇವನೆಡೆಗೆ..!
ಸರ್ವಶಕ್ತ ನಾಮದೆಡೆಗೆ..!
ಆದರೆ ಅವನೆಲ್ಲೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನನಗೆ..!

ದೇವನ ಹುಡುಕಿ ಬಹುದೂರ ಅಳೆದೆ..!
ಅವನನೆಲ್ಲೂ ಕಾಣದೆ ಬಳಲಿ ಬೆಂಡಾದೆ..!
ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದೆ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲಿ ಸಾಗುತಿದ್ದ ಗುಂಪಿನೆಡೆಗೆ..!
ಸಾಗುತಿದ್ದರೂ ಅವರು ದೇವನೆಡೆಗೆ..!
ಅಲ್ಲಾ.. ಶ್ರೀ ರಾಮ ನಾಮದೆಡೆಗೆ..!

ದೇವನೆಲ್ಲಿ ಕಾಣದೆ ತಲೆ ಕೆರೆದು ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿರಲು.
ಎಂದೂ ಕಾಣದ ದೇವನನು ಕಂಡೆ
ದುಡಿದು ಬಂದ ಅಪ್ಪನ ಬೆವರ ಹನಿಗಳಲಿ
ತೆಲೆ ಸವರಿ ಮುದ್ದಾಡಿದ ತಾಯಿಯ ಮಮತೆಯಲಿ
ಮುದ್ದು ಮಡದಿಯ ಮೊಗದಲಿ
ಮಕ್ಕಳ ತುಂಟಾಟದ ನಗುವಿನಲಿ..!

ಮರೆತಿದ್ದೆ ನಾನು ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ದೇವನಿರುವನೆಂದು
ಅರಿಯದೆ ಹೋದೆ ನನ್ನಲ್ಲೇ ದೇವರೊಬ್ಬ ಅಡಗಿರುವನೆಂದು.!
ತಿಳಿಯದೆ ಹೋದೆ ನಾನು ಕಪಟವರಿಯದ ಪ್ರೇಮವೇ ದೇವರೆಂದು..!
ನನ್ನ ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಅದು ಅಡಗಿದೆಯೆಂದು..!

✍ರಾಜೇಶ್